کد مطلب:28374 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142
1794. امام علی علیه السلام - از نامه اش به مردمان صنعا[2] و جَنَد[3] كه دشمنی نمودند و پیمان شكستند-: هنگامی كه فرستاده ام به سوی شما آمد، پراكنده شوید و به محل سكونت خود بازگردید، تا شما را عفو كنم و از نادانتان بگذرم و دور شده را حفظ كنم و در میان شما به حكم قرآن، رفتار كنم. اما اگر چنین نكیند، آمادهء آمدن سپاهی باشید نیرومند، با انبوه سواره ها كه سراغ آن كسی برمئ كه طغیان ونافرمانی كند، و له شوید، مانند له شدن در آسیاب. آن كه نیكی كند، به خود نیكی كرده است، و آن كه بدی كند، به خود بدی كرده است؛ و پروردگار ت ستم كننده بر بندگان نیست[4] [5].
1793. السنن الكبری - به نقل از براء بن عازب -: علی علیه السلام مرا به سوی خوارج در نهروان فرستاد. پیش از كارزار، سه مرتبه آنان را [ به هدایتْ] دعوت نمودم.[1].